Bijzondere technieken

Interweaves

Zet je in als de SUD niet verder daalt, bij looping, als er een blokkerende gedachte is etc. Ga na waar je vermoed dat de client cognitief vast loopt, welk thema is dat. Verander het perspectief voor de client mbv vragen. Stel bv datgene wat je zou willen zeggen in de vorm van een vraag.

- Tegen de dader: wat zou je hem willen zeggen ? (doe eventueel suggesties, geef ruimte ‘ hier en in je hoofd mag alles”)
  - En wat zou je met hem willen doen?
  - Wat zou je tegen haar (het slachtoffer) willen zeggen?
  - En wat zou je met haar willen doen? ‘Doe dat maar’ , Wat heeft zij nodig (van jou)?
- Machteloosheid: ‘wat zou je doen als je alle kracht van de wereld had?’
- . Wie bepaalt (nu) eigenlijk of iets gebeurt of niet?
- – Schuld: ‘wie is er echt schuldig, en waarom?’
- – Veiligheid: ‘wie kan je in veiligheid brengen en hoe?’
- – Zelfwaardering: ‘stel dat er iemand had ingegrepen, hoe had die dat kunnen doen..?’
- Vragen om je op de kracht vd gezonde volwassene hier en nu te richten, en niet op de machteloosheid vd cliënt daar en toen.
  - Als je als volwassene in het plaatje zou stappen, wat zou je dan zeggen/doen tegen de dader. Als dat niet lukt, toestemming vragen om als therapeut in dat plaatje te stappen, en bv de misbruiker aan te spreken, weg te sturen ed. en zich ontfermen over het kind.
    - En als je als volwassene in het plaatje zou stappen, wat zou je dan zeggen/doen tegen de client
    - Is dat NU, of was dat TOEN
    - Wat zou je doen als je het heft in eigen handen zou hebben?
      Of ‘let’s pretend’: wat zou je doen als je het wel durft?
    - Wie had jou moeten beschermen toen je 10 was?
    - Wat zou je met die vrouw willen doen die daar verkracht wordt
    - Wat wil je nu met die situtaite
    - Wat vind je nu van zo’n vent?
    - Wat vind je nu van dat gedrag?
    - Wat voel je nu bij dat gedrag?
    - Wat zou je nu, als volwassene, het liefst met die boosheid willen doen”?
    - save the Child: wat zou je nu tegen de kleine jij willen zeggen, of voor willen doen, wat heeft ze nodig ed.
- Cliënten over hun ervaringen in de derde persoon, alsof het een ander is overkomen laten vertellen. Het is een manier om compassie voor jezelf op te wekken.
- Bij paniekaanval als target:
  - ben je toen van de paniek dood gegaan,
  - ga je van paniek dood, of maakt dat niet uit etc.
  - hoe lang duurde het, en dan andere dingen uitvragen (kater, wond, griep) hoe lang die duurden, en welke in dat rijtje het kortste was.
- Als cliënten moeite hebben met een SUD van 0, uitleggen dat de gebeurtenis nooit 0 wordt, maar wel de spanning erbij.
- Als iets positiefs tijdens EMDR voorvalt, versterken, waar voel je dat, richt je aan dacht daar eens op, welke uitspraak over jezelf past daarbij etc.
  Welke woorden over jezelf passen daar het beste bij, Wat zou je willen doen, zeggen, Wat zou je nu willen doen, wat je toen niet hebt kunnen doen.
  
  Doe het. Is het genoeg?
- Als client dingen gedaan heeft die fout waren: (zie ook Herman Veerbeek – woede-wraak-protocol)
  - Welk beeld roept het zelfverwijt/schuld het meest op?
  - Zou je met de kennis van nu hetzelfde doen?
  - Wat zegt het over jou dat je spijt ervaart?,
  - Ben je als duivel geboren?,
  - Als je vooraf geweten had dat het zo zou aflopen, was je er dan ook naartoe gegaan?
  - Vertel eens, waarom kan een gebrekkige moeder niet ook een goede moeder zijn.
  - Kunnen gebutste kinderen ook gelukkig worden?
  - Bij zelfverwijt: Stel dat jouw beste vriendin dit gedaan had, hoe zou jij als rechter haar schuld beoordelen. Als er wel schuld is, gaan naar domein zelfdomein: ‘ ik ben goed zoals ik ben, ik ben okay’, via omweg eventueel hoe ze een ander daarover zou beoordelen.
  - Splitscreentechniek: links het beeld dat het zelfverwijt het sterkte oproept, rechterkant de rampzalige gebeurtenis die gebeurt is. (dit omdat het zelfverwijt beeld soms geen hoge SUD op levert. NC is dan ‘ ik ben schuldig’. (bron EM29)

Flash-techniek

- Ontwikkeld door oa Philip Manfield: Te gebruiken als er veel angst is om het beeld (de herinnering, een fantasiebeeld of flashforward) op te halen. Je gebruikt de metafoor van de kaarsvlam: als je maar even je hand door de kaarsvlam heen haalt, dan voel je dat niet. Of de metafoor van het zwembad dat eerst koud aanvoelt. Lees hier meer
- Flash 1.0: De werkwijze bestaat eruit dat de patiënt de instructie krijgt de traumaherinnering op denkbeeldige wijze in een prullenbak te leggen. Terwijl de therapeut langzame oogbewegingen maakt wordt de patiënt gevraagd de herinnering in het werkgeheugen te nemen, maar zodra er ook maar iets van spanning wordt gevoeld, de herinnering direct weer terug in de prullenbak te leggen. Na een aantal keren deze procedure te hebben herhaald stemt de therapeut met de patiënt af of het tempo van de oogbewegingen kan worden versneld, en of de patiënt de herinnering steeds wat langer in het werkgeheugen wil houden. Op deze manier vindt er dus competitie plaats tussen de werkgeheugen-belastende taak en de herinnering, terwijl de patiënt een groot gevoel van controle ervaart vanwege het feit dat deze zelf kan kiezen, of en wanneer de herinnering uit het werkgeheugen kan worden gegooid. Ook bepaalt de patiënt zelf waar die de aandacht op wil richten (herinnering of afleidende stimulus), en daarmee zelf de dosering van de werkgeheugenbelasting bepaalt.
- Flash 2.o: Lees hier meer

Veilige plek installeren

- Vooral doen bij clienten die op die manier ook weer wat rust kunnen hervinden as ze erg uit balans raken. Ook handig als je afsluit met een hogere SUD.
- Kun je ook door de client laten opnemen met zijn microfoon, zodat hij dat zelf daarna kan toepassen.

EMD knaller

1. Dit is een nieuwe, krachtige techniek om maximale werkgeheugenbelasting te creëren. Box 1. De stappen van de ‘EMD-knaller!’
  1. Ogen sluiten
  2. Ingewikkelde taps op eigen bovenbenen maken
  3. Traumabeeld ophalen uit het geheugen. Toevoeging: je laat cl het beeld in een denkbeeldige prullenbak leggen.
  4. Check of de herinnering echt in het werkgeheugen zit
  5. Focus op het meest nare aspect van de herinnering
  6. Ogen openen als de spanning stijgt.
  7. Snelle set met oogbewegingen
  8. Back to target en SUD checken
  9. Herhaal de procedure
  [Eventueel trillers in de sokken, koptelefoon toevoegen en hardop “Tik-Tak, Tik-Tak” laten zeggen]
  De patiënt wordt eerst gevraagd om met zijn handen een onregelmatig ritme op zijn eigen bovenbenen te tappen (twee taps op het ene been, een tap op het andere been, daarna nog twee taps op datzelfde been, dan weer twee taps op het andere been, daarna nog een tap en dan weer wisselen), en zich vervolgens met beide ogen dicht te concentreren op het naarste beeld van de herinnering. Zodra een patiënt – gestaag doortappend – het beeld echt goed in zijn hoofd heeft en zich op het meest nare detail van het beeld heeft kunnen concentreren, wordt hij gevraagd zijn ogen te openen. Dat is voor de therapeut het teken om snelle oogbewegingen te laten maken en tikjes op de koptelefoon aan te zetten. Na een set van de EMD-knaller, vraagt de therapeut de patiënt naar de SUD en vervolgens wordt de hele procedure een paar keer herhaald. Net zolang totdat de spanning ten aanzien van het targetbeeld substantieel is afgenomen. Daarna kan de therapeut overstappen op de reguliere behandeling, waarbij er ook associaties worden gevolgd (daarom wordt deze massieve werkgeheugenbelastende taak de ‘EMD-knaller!’ genoemd en bijvoorbeeld niet de EMDR-knaller!).

RDI (Resource Development and Installation) : artikel in EMDR magazine

Flasforward

FlashTechniek-Manfield

Verhalenmethode

Bij preverbaal trauma is de verhalenmethode van Lovett een behandelmethodiek. De ouders of andere volwassenen schrijven een verhaal over hoe het gegaan is, met een opbouw. Bruikbaar bij kinderen, mensen met een verstandelijke handicap en volwassene met preverbaal trauma. Meer lezen: hoofstuk 7 in Praktijkboek en

21. Richtlijnverhaal Lovett 2018.

Protocollen

Eetstoornissen:

Drangprotocol bij eetproblemen
- 1. Vraag de patiënt zich te concentreren op de drang om zich te overeten/te snoepen en deze maximaal op te roepen.
  2. Vraag hoe hoog de Level of Urge (LOU) is (de drang om te eten) op een schaal van 0-10.
  3. Laat de patiënt zich voorstellen dat hij zoveel mogelijk eet, terwijl het werkgeheugen wordt belast.
  4. Vraag na iedere set naar de LOU en instrueer de patiënt opnieuw imaginair te eten tot de LOU=0 geworden.
Innovatie protocol eetstoornissen in EMDR Magazine: artikel 1 en artikel 2

Drangprotocol bij overmatig drankgebruik.
- 1. Vraag de patiënt de aandacht te richten op de drang om alcohol te drinken en aan te geven op
  een schaal van 1-10 hoe sterk deze drang is (Level of Urge; LOU).
  2. Instrueer de patiënt in gedachten het glas aan de mond te zetten en te drinken.
  3. Belast tijdens het drinken in verbeelding het werkgeheugen zo optimaal mogelijk.
  4. Vraag naar de LOU: hoe sterk is de drang om te drinken nu op een schaal Van 0 betekent ‘geen drang’, tot 10 ‘zo sterk als maar kan’.
  5. Herhaal deze stappen tot LOU=0.
Pijnprotocol (bron artikel in EMDR Magazine 17)
- Het EMDR pijn-protocol is in 2007 geschreven door De Roos en Veenstra. Inmiddels is het verder ontwikkeld tot een EMDR-protocol voor lichamelijke sensaties of lichamelijke klachten. De achterliggende gedachte van het protocol is dat door het langdurig ervaren van pijn het zenuwstelsel beïnvloed wordt. Hierdoor worden bepaalde hersengebieden overactief of juist te weinig actief. Het ‘alarmsysteem’ voor pijn is als het ware niet goed afgesteld, als een rookmelder die al afgaat als de waterkoker kookt. De reactie op de pijn (onder andere spanning) verhindert dan het herstel, zo is de gedachte. Het doel van het protocol is dat de lichamelijk opgeslagen
  aspecten van de herinnering verwerkt kunnen worden. Daarnaast is het de bedoeling dat de patiënt uiteindelijk de aandacht op de pijn kan richten, zonder dat dit spanning oproept. De patiënt wordt gevraagd de pijn te beschrijven die hij nu voelt en er een plaatje of tekening van te maken. Terwijl hij zich op de pijn concentreert en de NC tegen zichzelf zegt, wordt de patiënt gevraagd een score
  aan de pijn te geven op een schaal van 0 (geen pijn) tot 10 (de ergste pijn die je je kunt voorstellen). Dit is de SUP (Subjective Unit of Pain), vergelijkbaar met de SUD in het
  standaard-protocol. Vervolgens wordt gestart met bilaterale stimulatie totdat de SUP uiteindelijk is gezakt tot 0.

Andere zaken rond EMDR

Onderstaande zaken zijn veelal hetzelfde als met gewone EMDR. Je moet soms wat creatiever zijn.

Tijdlijn maken

Je kunt client vragen om zelf een documentje te maken, plaatjes bij te zoeken en die met scherm te laten delen.

Motivatie

Het is belangrijk dat je de cliënt goed uitlegt wat je aan het doen bent. Leg goed uit dat hij zo goed mogelijk het naarste plaatje moet activeren, alleen dan kan het met EMDR gedesensitiseerd worden. Omdat je de cliënt minder goed ziet, is goede uitleg van belang.
Vanwege de andere setting, wees extra alert, dat je cliënt niet nare aspecten vermijdt. Als jij uitstraalt dat je volledig vertrouwen hebt in online behandelen, zal je cliënt dat ook meer hebben.
Benoem meer actief gevoelens van de cliënt, en vraag er meer naar. Vragen over hoe het is voor cliënt om EMDR online te doen: als ‘vind je het spannend?’, ‘waar zie je vooral tegenop?’, ‘wat is het allerergste wat kan gebeuren?’. Eventueel een flash forward daarover.Het is immers belangrijk dat cliënt het naarste plaatje goed durft toe te laten.

Speciale toepassingsgebieden

Kinderen en Jeugd

Gebruik een handpop of knuffel om contact te maken
Hou kinderen erbij met spelletjes, vragen, onverwachte dingen

EMDR en Virtual Reality

Je kunt EMDR ook met een VR bril toepassen: lees hier voor meer info

En…. mail me vooral als je meer ideeen hebt!